Pies w nauce Z psem na codzień

Psy północy, zwane również psami pierwotnymi, to grupa ras w największym stopniu zbliżonych genetycznie do przodka naszych czworonogów, czyli do wilka. Stąd też określenie „pies pierwotny”. Wiele z tych ras możemy obecnie spotkać w miejskich warunkach i właściwie w każdych warunkach klimatycznych, jednak znaczna ich część wywodzi się z bardzo surowego i zimnego klimatu. Dlatego też wiele tych ras charakteryzuje się grubą, gęstą sierścią mającą za zadanie ochronę przed mrozem.

Psy północy – rasy

Przykładowe rasy psów pierwotnych to shiba Inu, alaskan malamut, akita inu, husky syberyjski, łajka jakucka czy samojed. Wciąż chyba najczęściej spotykaną rasą jest husky, jednak nie da się nie zauważyć rosnącej mody i tym samym coraz większej ilości samojedów, akit inu czy basenji. Rodzi to niestety ogromne problemy związane często z niespełnionymi oczekiwaniami wielu opiekunów. I tak przykładowo, często okazuje się, że po kupnie samojeda, ktoś nie radzi sobie z nim w życiu codziennym, bo przy wyborze zwrócił głownie uwagę na jego wygląd przypominający puszystego białego misia, a nie na potrzeby tej rasy. Dlatego warto za każdym razem podkreślać, jak ważne jest poznanie historii danej rasy zanim zdecydujemy się na kupno czy nawet adopcję psa w tym typie. Niestety nie da się nie zauważyć jak wiele takich psów pojawia się w schroniskowych boksach.

To jedynie przykłady trzech ras psów w typie pierwotnym, jest ich oczywiście dużo więcej i coraz więcej również można spotkać psów w typie tych ras. Historia pochodzenia niektórych z nich może nas niejednokrotnie zaskoczyć – przykładowo akity były przez wiele lat wykorzystywane do walk psów, a basenji do polowań na… szczury! Poniżej jednak przybliżę w kilku słowach to co charakteryzuje właściwie wszystkie psy z tej grupy.

Psy ras północnych – charakterystyka

To co charakteryzuje psy ras północnych, to w pełni rozbudowany łańcuch łowiecki. Występują u nich wszystkie jego elementy: namierzanie – obserwacja – podkradanie – pogoń – chwycenie – zagryzienie – rozszarpanie – zjedzenie. Psy te są bardzo silne i samodzielne, często żyły koło ludzi trochę półdziko i radziły sobie np. poszukując pożywienia samodzielnie polując. I ta niezależność jest taką charakterystyczną cechą tych psów, którą warto mieć na uwadze, gdy podejmuje się decyzje o życiu z psem w typie pierwotnym.

Kolejną cechą tych psów, którą warto podkreślić będzie ogromna potrzeba eksploracji terenu, a także potrzeba długich spacerów i wysiłku fizycznego. W przeszłości potrafiły one przemierzać z człowiekiem wiele kilometrów, niejednokrotnie również ciągnąc za sobą np. towar na sprzedaż. Dlatego też psy te nie będą dobrym towarzyszem dla osób mało aktywnych.

Wybierając psa w typie północnym warto być świadomym, że ich niezależność może być kłopotliwa podczas treningów. Nie oznacza to oczywiście, że są to psy, których nie da się niczego nauczyć, natomiast zdobycie ich uwagi i zainteresowanie wspólnym treningiem może być o wiele trudniejsze niż w przypadku np. psów pasterskich, które hodowane były do ścisłej współpracy z człowiekiem. Nie mniej oczywiście zdarzają się wyjątki, takie jak np. husky startujący w zawodach agility! ?

Psy północy wywodzą się z różnych części świata i każda z ras ma trochę inną historię użytkowości. Kupując czy adoptując psa z tej grupy, ale także pracując z nim jako trener lub behawiorysta, trzeba zawsze mieć na uwadze ich pochodzenie oraz pierwotne potrzeby, bez których spełnienia często bardzo trudno jest dojść z takim niezależnym psem do pełnego porozumienia. Gdy tylko zrozumiemy jego zachowania, tak jak w przypadku każdego innego psa z innych grup, wspólne życie i treningi mogą stać się o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze ?

Podziel się Facebook