Pies w nauce Porady, pomysły, wskazówki Psi behawiorysta

Pies niesłyszący może wydawać się wyzwaniem w szkoleniu czy komunikacji z opiekunem. Czy jest tak na prawdę? A może gesty mówią więcej niż słowa?

Czy szkolenie głuchego psa jest możliwe?

Podczas szkolenia wykorzystujemy różne sygnały: dźwiękowe, optyczne i węchowe. Psy są wzrokowcami – namierzają to co się dzieje w ich otoczeniu za pomocą wzroku. Pracując z psem niesłyszącym, możemy wykorzystywać gesty oraz wyszukiwanie obiektów po zapachach. 

To, że pies nie słyszy nie oznacza, że nie umie nas zlokalizować. Nadrabia innymi zmysłami, częściej nas obserwuje i sprawdza czy jesteśmy niedaleko. Jego skupienie na opiekunach i zwracanie uwagi na ich zmiany kierunku czy gesty, to nie tylko kwestia wyszkolenia, ale co najważniejsze – wspólnej relacji. Pies mający dużo dobrych doświadczeń, poczucia, że jest rozumiany i czuje się bezpiecznie częściej będzie bardziej uważny i chętny do kontaktu z opiekunem.

Trening niesłyszącego psa

Sygnały słowne możemy zamienić na sygnały optyczne, co spowoduje, że większość problemów ze szkoleniem głuchego psa będziemy mieli rozwiązanych. 

Pomysły na gesty, których możemy użyć zamiast słów:

Siad –  pokazujemy otwartą dłoń

Chodzenie przy nodze – otwarta ręka położona na klatce piersiowej

Zostań, zaraz po ciebie wrócę – wyciągnięty w stronę psa palec

Jak postępować z głuchym psem?

Wiemy już, że dobrze sprawdza się zastąpienie słów – gestami. Trochę innego sposobu wymaga od nas komunikacja, w momencie gdy pies jest od nas odwrócony/stoi tyłem i nas nie widzi. 

W jaki sposób pracować nad przywołaniem lub zwróceniem uwagi?

Z pomocą może przyjść obroża wibracyjna. (Pamiętajcie! – obroża wibracyjna to nie obroża elektryczna! Obroża wibracyjna ma na celu zwrócić uwagę psa poprzez delikatne wibracje). 

Dzięki sygnałowi wibracyjnemu możemy wypracować przywołanie. Z wysłanej wibracji, możemy stworzyć ważny sygnał komunikacji – „odwróć się w moją stronę”. W momencie, gdy pies na nas spojrzy dodajmy gest (np. rozłożymy ręce) to może być sygnał – przybiegnij do mnie.

Uwaga! Mimo, że obroże wibracyjne pozbawione są impulsów elektrycznych mogą wywoływać u niektórych psów dyskomfort lub lęk – wprowadzajmy ją powoli. Nie możemy założyć jej bez odpowiedniego przygotowania.

Zacznij od położenia/trzymania jej blisko psa, który w momencie, gdy poczuje wibracje zostaje nagrodzony. I tak zbliżamy ją coraz bliżej i bliżej, nagradzając i przyzwyczajając psa, że coś drga w okolicy szyi. Drganie staje się zapowiedzią, że stanie się coś przyjemnego. Dzięki temu pupil będzie chciał jak najszybciej znaleźć i wrócić do opiekuna, żeby dostać fajną nagrodę. 

Kolejny sposób to komunikacja na lince – pracując z psem na lince, czując, że pies odchodzi możemy zatrzymać go linką i on się odwróci w naszą stronę. Nie musimy go do siebie wołać, możemy się odwrócić i pójść w przeciwnym kierunku, pupil pójdzie za opiekunem. Psy komunikują się dzięki mowie ciała. 

Gesty a słowa

Chciałbym przedstawić Wam opowieść z naszych zajęć, która idealnie obrazuje, że psia komunikacja sięga dalej niż głos i dźwięk. Niedawno na zajęciach był pies, niezwykle zaaferowany czworonożnym kompanem, z którym był na placu. Cały czas biegał wokół niego nie chciał odejść.

Poprosiłem opiekunkę, żeby odwróciła się i poszła w przeciwnym kierunku, pies widząc to pójdzie za nią. Dla opiekunki było to bardzo trudne. Nie chciała stracić pupila z oczu, zostawiać go samego. Stawiała więc trzy kroki i przystawała, żeby odwrócić się i sprawdzić co z psem, kolejne dwa małe kroczki i odwracała się, bojąc sie stracić kontrolę. W pewnym momencie zaczęła nawet iść tyłem, patrząc cały czas na pupila. Zauważyłem, że w odległości około trzystu metrów od nas rośnie duże drzewo. Zacząłem mówić do opiekunki, że widzę w nim jakąś niesamowitą dziuplę i że koniecznie musimy to sprawdzić. Zainteresowałem ją opowieścią o prawdopodobnych mieszkańcach tej dziupli i wzbudziłem chęć jak najszybszego dotarcia do drzewa. Dzięki temu ruszyła za mną stanowczo i pewnie do przodu. Nie zdążyliśmy przejść kilkunastu metrów, a już jej pies znalazł się obok nas. Zrozumiał, że ona w tym momencie na prawdę odchodzi, nie waha się. 

Psy komunikują się za pomocą mowy ciała i zwracają uwagę na nasz ruch, co powoduje, że szkolenie psa niesłyszącego może być przyjemne i efektywne!

Podziel się Facebook