Zaloguj się
Czy pies może cierpieć na chorobę lokomocyjną? Jak objawia się choroba lokomocyjna u psa i czy można ją wyleczyć? Dowiedz się tego, z naszego artykułu!
Choroba lokomocyjna u psów, znana również jako kinetoza, to schorzenie, które może sprawić wiele kłopotów zarówno czworonogowi, jak i jego właścicielowi. Objawia się ona często podczas podróży, wywołując niepokój, wymioty i ogólny dyskomfort u psa. Dla wielu opiekunów zauważenie, że pies cierpi na chorobę lokomocyjną, może być zaskakujące i frustrujące. Jednak istnieje wiele skutecznych sposobów radzenia sobie z tym schorzeniem i poprawy jakości życia psa. Co możemy zrobić, gdy mamy psy doświadczające choroby lokomocyjnej? Przedstawiamy metody rozpoznawania tej dolegliwości, przyczyny, leczenie oraz praktyczne porady, które pomogą złagodzić objawy i poprawić komfort podróżowania dla psa i jego właściciela.
Czym jest choroba lokomocyjna u psów?
Choroba lokomocyjna, fachowo nazywana również jako kinetoza u psa, to stan, który powoduje u psa znaczny niepokój. Charakteryzuje się on reakcjami fizjologicznymi, takimi jak wymioty, nadmierne ślinienie, a także ogólna dezorientacja, które występują w odpowiedzi na określone bodźce ruchowe. Psy z chorobą lokomocyjną są szczególnie wrażliwe na zmiany pozycji ciała, ruch pojazdu, a także skomplikowane, kręte trasy podróży.
Objawy kinetozy u psa mogą ujawnić się różnorodnie. W pierwszych fazach schorzenia możemy zauważyć, że nasz pupil staje się zaniepokojony i niechętny do wsiadania do samochodu czy innego środka transportu. W miarę jak choroba postępuje, mogą pojawić się wymioty, nadmierne ślinienie oraz ogólna apatia u psa, co wpływa negatywnie na jego komfort psychiczny i fizyczny. Objawy te nie ograniczają się wyłącznie do podróży samochodem – choroba lokomocyjna może występować również w przypadku lotów samolotem czy rejsów łodzią.
Rozpoznanie choroby lokomocyjnej u psa wymaga uwzględnienia zarówno objawów fizycznych, jak i zachowań zwierzęcia. Opiekunowie powinni być świadomi zmian w zachowaniu swojego psa podczas różnych form podróży, aby wczesne wykrycie problemu umożliwiło skuteczną interwencję.
Czy to na pewno choroba lokomocyjna?
Często opiekunowie zastanawiają się, czy pies ma chorobę lokomocyjną, czy jest lęk lokomocyjny. Oba stany mogą objawiać się podobnymi zachowaniami. Psy doświadczające choroby lokomocyjnej najczęściej podczas podróży wymiotują, ślinią się i przejawiają szereg objawów świadczących o dyskomforcie. To schorzenie wynika z nieprawidłowej percepcji bodźców ruchowych przez układ równowagi psa, co powoduje dezorientację i przykre objawy, które zazwyczaj ustępują, gdy pojazd się zatrzymuje.
Z kolei lęk lokomocyjny u psa to bardziej ogólna odpowiedź psychiczna psa na stresujące sytuacje związane z podróżą. Lęk lokomocyjny u psa może wystąpić z wielu różnych powodów, takich jak niepewność co do celu podróży, negatywne wcześniejsze doświadczenia związane z transportem, czy po prostu stres wobec nowego środowiska. Objawy lęku mogą obejmować trzęsienie, nadmierne ślinienie, ucieczki lub nawet agresywne zachowania. Najważniejszą różnicą między chorobą lokomocyjną a lękiem jest to, że lęk przed podróżą niekoniecznie związany jest z ruchem. Psy mogą wykazywać objawy lęku zarówno w trakcie podróży, jak i przed nią, podczas gdy choroba lokomocyjna koncentruje się głównie na reakcjach fizjologicznych podczas transportu. Przyczyny lęku lokomocyjnego u psa mogą być różne.
Jaka jest przyczyna choroby lokomocyjnej u psa?
Przyczyny kinetozy są złożone i mogą wynikać z różnych czynników zarówno genetycznych, jak i środowiskowych. Jednym z głównych mechanizmów leżących u podstaw tej dolegliwości jest nieprawidłowe działanie układu równowagi, który odpowiada za utrzymanie stabilności i orientację przestrzenną organizmu. Gdy ten układ odbiera sprzeczne sygnały od oczu, ucha wewnętrznego i receptorów kinetycznych, może dojść do dezorientacji i wystąpienia objawów choroby lokomocyjnej. Również genetyka może odgrywać rolę w predyspozycji do kinetozy. Niektóre rasy psów są bardziej narażone na tę dolegliwość niż inne. Należą do nich m.in.: labradory, beagle, cavalier king charles spaniel oraz buldożki francuskie.
Młode psy a choroba lokomocyjna
U młodych psów i szczeniąt można często zauważyć większą podatność na chorobę lokomocyjną. To zjawisko może być związane z niepełnym wykształceniem układu równowagi oraz tymczasową wrażliwością na bodźce ruchowe. Młode psy, zwłaszcza w okresie szczenięcym, przechodzą intensywne procesy rozwojowe, w tym rozwój układu nerwowego i równowagi. Z tego powodu są bardziej skłonne do doświadczania dezorientacji i niepokoju podczas podróży. Jednak istnieje dobra wiadomość dla opiekunów psów młodych – wraz z dojrzewaniem i rozwijaniem się układu nerwowego, wiele psów przechodzi przez okres większej podatności na chorobę lokomocyjną, a objawy te często z czasem ustępują same. W miarę jak psy dorastają, ich zdolność do przystosowywania się do różnych warunków ruchu może się poprawiać. Niemniej jednak, dla pewności, warto wprowadzać szczenięta stopniowo do podróżowania, dostarczając im pozytywnych doświadczeń, aby minimalizować stres i ewentualne objawy kinetozy. Negatywne doznania w czasie transportu to najczęstszą przyczyna lęku lokomocyjnego u psa.
Jak pomóc psu w chorobie lokomocyjnej?
Leczenie choroby lokomocyjnej u psa jest możliwe! Ważne, żeby poznać przyczyny, i zrozumieć co ją wywołuje – Najważniejsze jest znalezienie przyczyny konkretnych objawów świadczących o chorobie lokomocyjnej u psa. Najczęściej są to nudności, wymioty, nadmierne ślinienie się, trześnie się, ziajanie, piszczenie, apatia i ogólne złe samopoczucie. Zdiagnozowanie przyczyny umożliwia nam prawidłowe podejście do problemu. Psy, których głównym problemem jest brak możliwości złapania równowagi, zazwyczaj mają nudności i wymioty. Będą one wymagały podania leków przeciwwymiotnych, ograniczenia przestrzeni stabilizując psa podczas jazdy (transporter), czy zasłonięcia okna. Natomiast psy, których główną przyczyną jest stres związany z podróżą będą wymagały wprowadzenia procesu odwrażliwiania jazdy autem oraz leków lub suplementów diety wpływających na nie wyciszająco. Bardzo często podane przyczyny zazębiają się tzn. pies stresuje się jazdą autem, ponieważ jest mu niedobrze, wtedy do rozwiązania problemu należy podejść dwutorowo. Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, a terapie i leki dobrać z lekarzem weterynarii, który miał okazję poznać psa. Szczególne podejście należy zachować u szczeniąt, u niektórych układ przedsionkowy, który reguluje równowagę, może być nie do końca rozwinięty, co sprawia, że są one bardziej podatne na chorobę lokomocyjną. Z czasem, gdy układ przedsionkowy dojrzewa, wiele psów przestaje przejawiać objawy – wyjaśnia lekarka weterynarii Karolina Gucwa.
Jak pokonać chorobę lokomocyjną u psa?
Wielu troskliwych opiekunów stara się zrozumieć i radzić sobie zarówno z chorobą lokomocyjną, jak i lękiem lokomocyjnym u psa. Najważniejsze w obydwóch przypadkach jest zrozumienie indywidualnych potrzeb czworonoga oraz umiejętność dostosowania się do jego unikatowych cech. Warto nauczyć się rozpoznawać objawy kinetozy nie tylko jako dolegliwości fizycznej, lecz również jako potencjalnego źródła lęku. Aby skutecznie minimalizować ryzyko wystąpienia choroby lokomocyjnej, warto stopniowo uczyć psa podróżowania, być cierpliwym i budować pozytywne doświadczenia.
Jeśli jednak obserwujemy utrzymujące się objawy, konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii, który podpowie, jak walczyć z chorobą lokomocyjną u psa. Specjalista może zaproponować jakie leki na chorobę lokomocyjną będą najlepsze oraz uwzględni nie tylko fizyczne aspekty dolegliwości, ale także ewentualne lęki, jakie towarzyszą podróżom.
Choroba lokomocyjna i jej przyczyny całe szczęście mogą samoistnie ustać. Jednak, aby podróże zawsze były przyjemne, niezbędna jest czujna opieka właściciela zwierzaka i fachowa pomoc specjalisty.
