Porady, pomysły, wskazówki Z psem na codzień

Jak skutecznie komunikować psu odmowę? Jak wytyczyć wyraźne granice, aby pies mógł je zrozumieć? Co wprowadzić zamiast kontroli zachowania? Poznaj sposoby budowania dwustronnej relacji opartej na wzajemnym zrozumieniu i szacunku dla granic.

Twierdzenie, z jakim w pełni się zgadzamy to: pies powinien znać granice. Dzięki temu budujemy przewidywalność naszych zachowań i konsekwencji. Granice są po to, żeby pies wiedział, czego od niego oczekujemy. I wtedy, jeżeli wie, jakie są nasze granice, które chcemy, żeby pies respektował, to on będzie czuł się bezpieczniej w takim świecie, który jest bardziej przewidywalny niż w takim totalnym chaosie.

Dążymy do tego, aby nasz pies rozumiał, jakie postępowania akceptujemy, a które są nieodpowiednie, a także w jakich sytuacjach. Ważne jest także, w jaki sposób przekazujemy te wytyczne i wyznaczamy granice. To wymaga jednak wzajemności i uważności. Poprzez szanowanie granic naszego pupila, tworzymy zaufanie i budujemy zdrową relację, co w konsekwencji skłania go do szanowania naszych granic. Czasami to, co możemy odbierać jako trudne zachowanie, jest w rzeczywistości komunikatem ze strony naszego czworonoga.

fot. Piesek Warszawski

Kiedy stawiać granice?

Na pewno nie w trudnych momentach. Jeśli pies przeżywa w danym momencie trudne chwile np. szczeka, rzuca się czy jest poddenerwowany, najpierw posłuchajmy psa. Oczywiście staramy się, żeby nie zagrażał innym osobom czy zwierzętom. Al obserwujemy i staramy się zrozumieć o co mu chodzi. A potem, jak już nauczymy się tego języka psa i zobaczymy, gdzie są jego granice, to my zaczynamy stawiać granice nasze. Czyli najpierw budujemy poczucie bezpieczeństwa u psa, a dopiero potem wyznaczamy mu granice.

Wyznaczanie granic o czym trzeba pamiętać:

Różnica między kontrolą a stawianiem granic

Kontrolowanie oznacza stałe narzucanie psu poleceń, wydawanie nakazów oraz precyzyjne wskazywanie, co powinien robić. W tym podejściu opiekun szczegółowo kieruje psa, określając jego działania. W przeciwieństwie do tego, stawianie granic polega na reagowaniu, kiedy pies przekracza ustalone społeczne zasady.

W pierwszym przypadku pies ma mocno ograniczone możliwości wyboru, zostaje pozbawiony decyzyjności. Natomiast w sytuacji stawiania granic, pies ma ciągle dostęp do wyboru, ale dopiero przy granicach zostaje podjęta decyzja. Ważne jest, aby pies miał możliwość podejmowania decyzji, co pozwala mu wypracować i zaprezentować swoje zdolności radzenia sobie w trudnych i stresujących sytuacjach.

Jeśli stosowana jest kontrola oparta na nagrodach za pożądane zachowania psa, nadal ogranicza ona zakres wyboru zwierzęcia. Istnieje ryzyko, że nadmierna kontrola pozbawia psa możliwości uczenia się poprzez samodzielne podejmowanie decyzji. Z tego względu istnieje obawa związana z nadmiernym narzucaniem psu określonych zachowań. W takim przypadku nie pozostaje mu przestrzeń na kształtowanie umiejętności podejmowania trafnych decyzji przez psa, ponieważ to człowiek zawsze narzuca, co pies powinien robić.

Z drugiej strony, jesteśmy świadomi, że istnieją psy, które czasami potrzebują momentów, gdy mogą przejąć kontrolę, co ułatwia im radzenie sobie z pewnymi trudnościami. Jednakże w tych sytuacjach kluczowe jest znalezienie odpowiedniego czasu, aby pies mógł rozwijać umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów.

Ważne jest, aby znaleźć równowagę między kontrolą a swobodą wyboru w relacji z psem. Kontrolowanie może ograniczać psa w samodzielnym uczeniu się, podczas gdy stawianie granic daje możliwość podejmowania decyzji w pewnych ramach, co przyczynia się do budowania zdolności adaptacji i rozwiązywania problemów.

O roli stawiania granic, znaczeniu kontroli i budowaniu relacji z psem pisaliśmy w naszej książce „W Harmonii z Psem”. Poza przykładami dodaliśmy tam masę QR kodów do filmików, które w praktyczny sposób pokażą ci psie zachowania. 

Podziel się Facebook